~ आभाळ सारे फाटले ~

आभाळ सारे फाटले, सांगेन मी केंव्हातरी
ओठात आहे दाटले, सांगेन मी केंव्हातरी.

अंधारल्या रातीत मी, शोधीत आहे काजवे
सूर्यास कैसे वाटले ? सांगेन मी केंव्हातरी.

खाऊन ते शेफारले, लोणीच त्या प्रेतातले,
नरकात का ते बाटले ? सांगेन मी केंव्हातरी.

डोळ्यात आहे पाहिले, ते प्रेम मी सांभाळले,
काळीज केंव्हा फाटले, सांगेन मी केंव्हातरी.

नाराज झाल्या भावना, नाराज झाल्या वासना
नाराज विश्वा थाटले, सांगेन मी केंव्हातरी.

वाटा पुन्हा अंधारल्या, आधार सारे संपले,
आयुष्य कोठे काटले, सांगेन मी केंव्हातरी.

- रमेश ठोंबरे
Ramesh Thombre

एक उनाड दिवस जगून पहा !

रोजच तुम्ही काम करता
घड्याळाच्या आकड्यांना हरता
आज ऑफिस दुरून पहा,
एकदा दांडी मारून पहा.

रोज जाता लोकलने
तेच स्टेशन ....
तीच लोकल
त्याच रुळावर तोच वेग
चिमणीवरचा तोच मेघ.
एकदा स्टेशन चुकउन पहा
एकदा लोकल हुकउन पहा.
एक उनाड दिवस जगून पहा !

रोजच चालतो वरण भात
रोजच असतात हातात हात
आज जोडी बदलून पहा
आज 'गोडी' बदलून पहा !

मग Picture वेगळा दिसेल
तुमचाच सिनेमा सगळा असेल !
.... तेव्हा Entry मारून पहा
थोडी Country मारून पहा !
एक उनाड दिवस जगून पहा !

रोज असते तेच गाव
रोज सांगता तेच नाव
एकदा भलत्याच गावी जाउन पहा
अन भलत्याच सारखं वागून पहा !
एक उनाड दिवस जगून पहा !

रोज तुमची तीच ओळख
रोज तुमचा तोच कट्टा
रोज तुमचे तेच मित्र
रोज तुमच्या जुन्याच थट्टा
तुमचा चेहरा बाजूला ठेऊन
एकदा ओळख विसरून पहा !
रोज असता साळसूद तुम्ही
आज थोडे घसरून पहा .
एक उनाड दिवस जगून पहा !

हा भेटो किंवा तो भेटो
रोज तुमचा तोच फोटो !
रोज तुमची तीच style
रोज तुमच तेच Profile.
एकदा Moto बदलून पहा.
एकदा फोटो बदलून पहा.
एक उनाड दिवस जगून पहा !

- रमेश ठोंबरे

दु:खाचं गाणं

तुम्ही म्हणता जगामध्ये
दु:ख आहे भरलेलं
आणि कुणी - कुणीतर
स्वप्नात सुद्धा हरलेलं.

हरलं तर हरू द्या,
भरलं तर भरू द्या !
दु:खा साठी झुरू नका
हरण्यावरती मरू नका.

तुम्ही तुमचे चालत रहा,
ओठातलं गाणं बोलत रहा.

एक दिवस असा येईल,
दु:ख सुद्धा गाणं होईल.
तेव्हा त्याला गात जा,
हळूच कवेत घेत जा.

मग त्याला सांगून टाका
मी तुला भीत नाही.
फक्त-फक्त सुख म्हणजेच
माझ्या साठी गीत नाही.

मी आनंदात गाणं गातो
दु:खात सुद्धा तसाच न्हातो.

..... पुन्हा म्हणाल ?
जगामध्ये दु:ख आहे भरलेलं
आणि कुणी - कुणीतर
स्वप्नात सुद्धा हरलेलं.

मी म्हणेल .... !

हरलं तर हरू द्या,
भरलं तर भरू द्या !

तुम्ही तुमचे चालत रहा,
ओठातलं गाणं बोलत रहा.

- रमेश ठोंबरे

बापू, परत रिस्क घ्याल का ?

बापू, परत रिस्क घ्याल का ?

आज परत आठवण झाली म्हणून ...
सकाळीच बापुना भेटलो,
स्टूलावर्ती चढून मग फोटोलाच खेटलो.

तेवड्यात बापू बोलले -
म्हणाले थांब, असा बंदिस्त करू नकोस,
कोमेजलेल्या फुलांचा हार लगेच समोर धरू नकोस !
पाहू दे जरा फोटूच्या बाहेरचा देश.
अन माझ्या देशाचा बदललेला गणवेश !
फोटो मधून पाहण्यात म्हणे खरच मजा नाही
महात्मा बनून राहण्यासारखी दुसरी सजा नाही !
पुन्हा पहायचा आहे म्हणे मला माझा देश,
जसा असेल तसा, अन जसा दिसेल तसा.

लढण्यातली मजा मला खरच हवी असते,
कारण इथली प्रत्येक सकाळ नवी असते.
उंच उंच चबुत-यावरूनहि लपवता न येणारं थिटेपण.
वर्ष-वर्ष फोटोत लटकण्याच हवाय कुणाला मोठेपण,
उपोषणाची सवय मला..., पुरतं अजीर्ण झाल आहे,
एकाच जागी उभं राहून शरीरहि जीर्ण झाल आहे.
बघ आता तूच एखादा सत्याग्रह कर,
अन माझ्या पुनर्जन्माची सरकारकड मागणी धर.

मी म्हणालो,
'बापू, वेड लागलंय का तुम्हाला .... ,
आत्ता कश्याला परत येता ,

माहित आहे का तुम्हाला .... ?
आता लढणं सोपं पण जगणं अवघड झालं आहे,
लोकशाहीत सरकारनं फक्त मरण स्वस्त केल आहे.
तेव्हा परकीयांशी लढलात आता स्वकियांशी लढावे लागेल,
तेव्हा उपोषणावर भागल पण आता शस्त्रच काढावे लागेल.

मला सांगा बापू,
आस असतानाही तुम्ही परत रिस्क घ्याल का ?
बापू म्हणाले - माझं सोड मी तय्यार आहे,
पण तुम्ही येवू द्याल का ?

- रमेश ठोंबरे
01 Oct. 2009