पाऊस आणि तुफान

तोच थेंब, तीच सर
अजून सुद्धा आठवत असते.
आठवणींची गर्दी होता,
वीण नव्याने उसवत असते.

तोच थेंब आठवत असतो
अधरांवरती अडलेला
तोच क्षण साठवत असतो
अधरांचा संगम घडलेला.

तीच सर आठवत बसतो
चेहर्यावरती झरलेली.
हृदयी चित्र जपण्यासाठी
बस... एक आठवण पुरलेली.

तोच पाऊस आठवत असतो
तुझ्या सोबत भिजलेला.
उब मिळता दोन मनांची
ओल्या मिठीत रुजलेला.

अन ते तुफान ... विसरत नाही
शीड फाडून घुसलेलं.
भरकटलेली नाव पाहून ..
विचकट विचकट हसलेलं.

तोच थेंब, त्याच सरी
सरींसोबत विरल्या आहेत.
पाऊस सरला, तुफान सरले
आठवणी तेवढ्या उरल्या आहेत.


- रमेश ठोंबरे