श्रावणातील डोंगर
हिरवी-हिरवी नक्षी,
पाहून दोन पक्षी
धुंद झाले.
आकाश ओलावलेले
धरती ही चिंब झाली
कोकीळ शिळ घाली,
दूर-वर.
तो श्रावणही प्रेमी
ओल्या गर्द हीरवळीचा
नव कोवळ्या कळीचा
फुलणाऱ्या
पुन्हा-पुन्हा ओला होतो
जावळीक साधण्यास
बंध नवा बांधण्यास
ओलावलेला.
कसा तोच चिंब
करा विचार थोडा
तो श्रावणच वेडा
श्रावणाचा.
- रमेश ठोंबरे
No comments:
Post a Comment