लोकशाही

लोकशाही ! हो तीच लोकशाही,
जी भारताच्या घटनेत आहे...
तीच लोकशाही !

काळ माझ्या स्वप्नात आली,
आणि सकाळी उठून लोकशाहीवर ..
विचार करावा असंच काहीतर सांगून गेली.

तिनं घेतलेल्या परीक्षेत,
मी नापास झालो !
खरच नापास झालो.
कारण तिनं लोकशाहीची व्याख्या विचारली ...
अन मी निरुत्तर झालो.
भारतात लोकशाही आहे का ?
म्हणून विचारलं ...
अन मी घटनेतल्या ...
कलमांवरून बोट फिरऊ लागलो.

तेंव्हा लोकशाहीच डोळे गळत म्हणाली,
''खून झालाय माझा,
या तुझ्याच देशात..
.... हो अगदी इंदिरेसारख्या
गोळ्या झेलल्यात मी या छ्यातीवर.
.....हो माझ्याच रक्षणकर्त्यानी,
भरदिवसा रस्त्यावर खून केलाय माझा."

लोकशाहीचा कंठ दाटून आला...
तसं मीच विचारलं -
''तू आता कुठ असतेस ?
काय - काय करतेस ?"

पुढ डोळे पुसत ती म्हणाली -
"मी कुठे जाणार ?,
इथच घुटमळतोय माझा आत्त्मा
त्या नराधमांना शोधण्यासाठी....
अन माझं स्वप्नं बघना-यां
लोकांना भेटण्यासाठी ..
पण पुन्हा पुन्हा होणारा रक्तपात
आता सहन होत नाही,
आणि दारुगोळ्याचा तो राक्षसी आवाजही."

लोकशाही घाबऱ्या आवाजात,
आपुलकीनं सांगत होती,
अन मीही कान देऊन ...
भयभीत होऊन ऐकत होतो.

तेवढ्यात लोलकाच्या घड्याळान
कानठळ्या बसवणारा आवाज केला,
अन त्या आवाजानं घाबरून ...
बिचारी लोकशाही आल्या पाऊली परत गेली.

- रमेश ठोंबरे