प्राणप्रियेच्या अधरांवरुनी झरतो पाऊस
मिठीत माझ्या तिला पाहुनी जळतो पाऊस
धुमसत असतो, तांडव करतो, छत्रीवरूनी
जरी रोखला, तिच्या बटांशी, उरतो पाऊस
लाली चढते, गालावरती, संभ्रमात मी !
त्यावर म्हणते 'तू नसताना छळतो पाऊस'
ओळखतो मी पावसास या तसे चांगले,
डोळ्यांमधुनी तिच्या बरसता कळतो पाऊस !
'आता पुरे हे पाऊसभिजणे', मी म्हणतो
पाऊस 'लेवून' ती निघते, चढतो पाऊस !
सुखात माझ्या तोच सोबती असतो म्हणुनी
ती नसताना माझ्या सोबत रडतो पाऊस !
- रमेश ठोंबरे
