सायेब

"सायेब,
येळात येळ काढून, 
मोडक्या तोडक्या बैलगाडीत बसून… 
अख्या पानंदीचा चिखुल तुडवीत,
तुम्ही माझ्या वावरात आलात…
कालपस्तोर, पोटाला चिमटी काढून अन
डोळ्यात तेल घालून जोपलेल्या माझ्या
मोसंबीच्या झाडांना वावरात आडवं बघून
मटकन खाली बसलात.
चिकण्या मातीच्या चिखलानं तुमचं बुड माखून गेलं"

"सायेब
पांढऱ्या शुभ्र खादीला जवा मातीचं रंग आलं,
तुमचं माझं दु:खं सायेब एक झालं"

"डोळ्यादेखत होत्याचं नव्हतं झालं,
सायेब, गारपिटीन सारं जगणं झोडपून नेलं
सायेब माझं दु:खं तुम्हींच चांगलं मांडू शकाल ,
माझ्या वतीनं तुम्ही तुम्ह्च्या सायबाला भांडू शकाल."

पुढलं एका, लोकहो !
"म्या जवा वाकल्याल्या झाडाच्या मोसंबीला हात घातलं,
तवा ढुंगण झाडत सायेब पटकन चिखलातनं उटलं."
म्हणलं, "नगं नगं पांडबा, मला काहीचं नसू दे !,
पुढच्या महिन्यात इलेक्शन, 'तवा लक्ष असू दे !', "

- रमेश ठोंबरे
9823195889