माती

वर्षभरानं कधीकाळी
मी शहरातून माझ्या गावात येतो तेंव्हा,
भिरकावून देतो पायांना बंदीस्त करणारे शूज,
श्वास दडपून टाकणार्या स्वाक्ससह
अन सताड उघड्या पायांनी....
फिरून घेतो अक्खा माळरान.
इथल्या मातीच्या ढेकळांनी
सोलवटून घेतो माझे पाय.

.....
.....

कधीकाळी मातीतून जन्मलेला हा देह
पुढं कधीतरी मातीत मिसळताना...
या मातीलाच परका वाटू नये म्हणून !

- रमेश ठोंबरे