रंग भिंतीचे उडाया लागले
स्वप्न नवतीचे पडाया लागले
एक पिल्लू पाहुनी नभचांदवा
पंख नसताना उडाया लागले
सोडला मग हातही जेंव्हा तिने
स्वप्न सत्यावर रडाया लागले
पाहुनी अवयव प्रत्यारोपणे
प्रेम हृदयावर जडाया लागले
संपल्यावर दिवस प्रेमाचे अता ...
मन तिचे अन उलगडाया लागले
बैसल्यावर भूक पंगत पाहुनी
श्लोक कोणी बड्बडाया लागले
राग, मत्सर, द्वेष, कोत्या भावना
जे नको ते सापडाया लागले
- रमेश ठोंबरे
आपला ब्लॉग उत्कृष्ट वाटला.मराठी साहित्यातील काही अप्रतिम कालसुसंगत लेख,कथा आणि इतर साहित्य शोधून ते आम्ही आमच्या #पुनश्च या पोर्टलवर प्रसिध्द करतो. त्यासाठी १०० ते १५० व्र्षांपुर्वीचेही साहित्य आम्ही वाचतो आणि उत्तम निवडून वाचकांना पोर्टलवर देतो. नुकतीच मराठी ब्लॉगर्स साठी आम्ही एक अभिनव स्पर्धा जाहीर केली आहे. कुठलेही प्रवेशमुल्य नसलेल्या या स्पर्धेत तुम्हाला भाग घ्यायचा असेल तर www.punashcha.com या आमच्या वेबसाईटला भेट द्या आणि स्पर्धेबद्दल सविस्तर जाणून घेऊन भाग घ्या.
ReplyDelete