मना आलास भानावर

मना आलास भानावर

मना आलास भानावर
तुझ्यासारखे झाल्यावर

खरे ट्यालेंट असते बघ
मागल्या दोन बाकावर

लागला चटका उन्हाला
सावली जवळ आल्यावर

पाहिले दोन डोळ्यांनी
ठेवले बोट तोंडावर

लागले पीक डोलाया
टाकला दोर माळ्यावर

गुन्हा केलाय हाताने
आळ आलाय जात्यावर

मनाचा बंद दरवाजा
किती अन्याय देहावर !

- रमेश ठोंबरे

एक प्रश्न (1)

कापूस पिकवणाऱ्या
शेतकऱ्याच्या बायकोच्या
अंगावर नवं कापड दिसल्याशिवाय,

ऊस पिकवणाऱ्या
शेतकऱ्याला सकाळच्या चहात
समाधानाची गोडी जाणवल्याशिवाय,

गहू ज्वारी पिकवणाऱ्या
शेतकऱ्याच्या चुलीवरची भाकरी
अभिमानानं टम्म फुगून आल्याशिवाय,

अन
वर्षानु वर्ष काळ्या आईची
ओटी भरणाऱ्या
शेतकऱ्याची पोर
कोऱ्या सातबाऱ्यात सह
आत्मिक समृद्धीत
उजवून निघाल्याशिवाय,

हा कृषिप्रधान देश
सुजलाम सुफलाम झालाय
असं कसं म्हणताय येईल ?

- रमेश ठोंबरे
#प्रश्न_पहिला

कितने सिकुडकर बैठे है लोग

इतने खचाखच भरे सभा मंडप मे
कितने सिकुडकर बैठे है लोग,
के जैसे लगता है
हर एक के बाजू की
एक कुर्सी खाली है ।

गर्म जेबों से हाथ भी निकालना नहीं चाहते,
इस ठंड की मौसम के लिए ख़रीदे
नये दस्ताने दिखाना भी नहीं चाहते  !

और ओ है की सबकुछ
खुलकर बोलना चाहता है,
जो ले आया है भरभरके,
नौछावर करना चाहता है

नज्म पे नज्म सुनाना चाहता है,
लेकिन कितने सिकुड़कर बैठे है लोग,
इक नज्म इनको छुये भी तो कैसे !

- कवी सर्वश्रेष्ठ

आभाळाला टेकण लावू चल

आभाळाला टेकण लावू चल
समिंदराला टोपण लावू चल

सत्ता येता उधळत आहे हा
या बैलाला वेसण लावू चल

विणतो आहे विश्वासाने मी
या नात्याला तोरण लावू चल

असे कसे रे गोड बोलले हे
या दोघांचे भांडण लावू चल

रुतले आहे अर्ध्यावरती हे
या जगण्याला टोचण लावू चल

राशन सारे संपत आले तर
छप्पन इंची भाषण लावू चल

- रमेश ठोंबरे

पाहताना ती मला टाळायची

पाहताना ती मला टाळायची
टाळताना पण किती लाजायची

बोलताना मी पुढे बोलायचो
चालताना ती पुढे चालायची

बोललो जर मी नवेल्या पाखरा
काळजाला ती किती जाळायची

मी मला तिज भोवती शोधायचो
ती मला माझ्यातली वाटायची

मी खरे तर चेहरा वाचायचो
ती तवा पण पुस्तके वाचायची !

मी तिच्यावर जीव ओवाळायचो
ती तसा मग जीव माझा घ्यायची !

- रमेश ठोंबरे