■
पहाटे जाग आली
घड्याळ पाहिलं
वेळ झाली होती ...
बायकोला उठवलं ...
ती कामाला लागली
मी बाथरूम गाठली
सर्व विधी उरकले
अंघोळ केली
कपडे केले
नास्ता केला
चहा घेतला ...
मी पुन्हा माझी आवरा आवर केली
बायकोने पेन, रुमाल डबा दिला
मी लॅपटॉप घेतला
ब्यागेत घातला
मोजे, बूट घेतले
पायात घातले
बाहेर आलो
सगळी कडं शांत शांत ...
मी ब्याग गाडीत ठेवली
मी गाडीत बसलो
गाडी सुरू केली
गाडी सुरू झाली
आता ब्रेक लावलं
गाडी बंद केली
मी गाडीतून उतरलो
ऑफिसात आलो
सगळ्यांना गुड मॉर्निंग केलं
माझ्या टेबलावर गेलो
ब्याग ठेवली
लॅपटॉप काढला
पी सी सुरू केला
खिडक्या उघडल्या
वर्ल्ड, एक्सेल, पॉवरपॉइंट,
झूम, मेल ... सगळं सगळं
हाताळून पाहिलं
सगळं व्यवस्थित चाललं ...
मग दुपार झाली
बायकोने आवाज दिला
'लंच ब्रेक, झालाय !'
मी ब्याग उघडली
डबा घेतला, टेबलावर ठेवला
हात धुतले
बायकोने स्यानिटायझर पुढं केलं
मी पुन्हा हात धुतले !
आता मुलं आली,
'हात धुवा' बायको म्हणाली
मुलांनी स्यानिटायझरन हात धुतली
मी जेवायला बसलो
मुलं जेवायला बसली
बायको जेवायला बसली
आम्ही जेवलो !
मग बायको म्हणाली
'आता बरं वाटतंय का ?'
मी म्हणालो
'हो, आता बरं वाटतंय'
'आज खरंच बरं वाटतंय
रुटीन काम केल्याचं फील सुद्धा आलंय,
आता लॉकडाऊन उघडलं तरी टेन्शन नाही !'
■
- रमेश ठोंबरे
#लॉकडाऊन_असलेल्या_शहरातून_3
https://wordsofdpm.com/%e0%a4%a6%e0%a4%b0%e0%a5%8d%e0%a4%a6/
ReplyDelete